Tijd voor een update… Let op: Langgg verhaal 😉

Het is al weer een tijdje geleden sinds de laatste update en sindsdien is er een hoop gebeurd!

Na mijn vakantie was het op 25 september weer even wennen om in het werk-ritme te komen. Die tukjes in de middag tijdens m’n vakantie waren wel erg prettig. En de eerste dag na de vakantie begon met autopech, waardoor het letterlijk en figuurlijk lastig opstarten was!

Die dag begon met een afspraak bij de verloskundige, dus snel mams wakker gebeld of zij mij naar Harlingen kon brengen. Alles was gelukkig in orde bij de controle.
Ik krijg een briefje mee voor het lab en moest in week 25 van m’n zwangerschap een glucose test laten doen i.v.m. mijn BMI om te kijken of ik zwangerschapsdiabetes heb.

’s Avonds slapen was ook een dingetje… Niet zozeer omdat ik niet moe was, maar omdat ik voor het eerste Marietje voelde bewegen!
(ja ja.. Marietje is hoe we haar tegenwoordig maar noemen… Een werktitel zeg maar haha)
Dus die avond was slapen even een dingetje… Ik was helemaal hyper omdat ik haar eindelijk kon voelen.
Sindsdien is ze dagelijks aanwezig! Ontzettend fijn om te merken ☺️

Op het werk meteen in de eerste week na de vakantie maar geregeld dat ik na mijn zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof op ga nemen. Als ik 3 dagen in de week ga werken, dan kan ik net iets langer dan een jaar vooruit met m’n uren. En daarna zien we wel even verder hoe het loopt.

Dinsdag 10 oktober was het tijd voor de OGTT, de orale glucose tolerantietest.
Nuchter richting het lab in Harlingen en daar begonnen met een prikje in m’n vinger. M’n bloedglucose was 4,8 mmmol/l en deze moest onder de 6,9 mmol/l zijn.
Dus ik mocht verder met het onderzoek… Het flesje suikerwater!
Mierzoet en met een limoen-smaakje “om het aangenamer te maken”… Het flesje moest langzaam leeggedronken worden, maar wel binnen 5 minuten. Het leegdrinken was vies, maar ik had het me erger voorgesteld! Daarna mocht ik in de wachtkamer gaan zitten en 2 uur wachten tot het volgende prik-moment.

Ik had de iPad mee en m’n oordopjes. Dus ik kon lekker even wat afleveringen van een serie kijken terwijl ik wachtte tot het tijd was voor het volgende prikje in m’n vinger.
Ik mocht na het innemen van het drankje verder niet even m’n mond spoelen of water drinken… Dus die vreselijk zoete smaak bleef erg hangen in m’n mond. En m’n maag was ook niet zo happy met het drankje want ik voelde me flink beroerd!
Ik snap wel dat sommige dames zeiden moeite gehad te hebben om het binnen te houden!

Maar gelukkig waren de 2 uren snel voorbij en kon het tweede prikje in m’n vinger gezet worden. De uitslag van de tweede meting krijg ik via mijn verloskundige geeft de laborante aan. Dus snel naar buiten en even een broodje eten terwijl ik onderweg naar het werk ga.

Maandag 16 oktober kreeg ik het telefoontje van Suzanne met de uitslag. Bij de tweede keer prikken zat m’n glucose op 8,9 mmol/l terwijl dit onder de 7,8 mmol/l had moeten blijven… Kortom: Zwangerschapsdiabetes!

Ik begon driftig mee te schrijven: een afspraak met de gynaecoloog voor een verwijzing had ze al voor me gemaakt. Zelf moest ik nog even een afspraak met een diëtist gaan regelen. Ze stelt me nog even gerust dat het niet heel spannend hoeft te zijn en dat ik met aanpassingen in m’n voeding waarschijnlijk al ver ga komen.
Veel informatie in een kort gesprek. Ik heb van de schrik ook niet alles opgenomen merk ik achteraf, dus ik laat het maar even over me heen komen allemaal.
Wel bel ik meteen in mijn pauze even voor een afspraak met de diëtist, ik kan woensdag al terecht.

Op woensdag 18 oktober meld ik me dus keurig om 17.30 uur in Harlingen bij Integra voor mijn afspraak met de diëtiste. Ze vraagt wat ze voor me kan doen en ik geef aan dat mij gezegd is een afspraak bij haar te maken i.v.m. zwangerschapsdiabetes.
Eerst wordt er een invulformulier ingevuld op een oude laptop in een Excel bestand *grinnikt*

Daarna nemen we door hoe mijn dag er ongeveer uitziet qua eten en drinken.
Aan de hand daarvan krijg ik adviezen: Geen (snelle) suikers, minder koolhydraten, zoveel mogelijk light producten, een beker melk extra omdat ik wat weinig zuivel binnen krijg…
Ik krijg een lijst mee met goede en foute voedingsmiddelen en over 2 weken heb ik een nieuwe afspraak bij haar.
Thuisgekomen gooi ik meteen met pijn in m’n hart een zakje kikkers en muizen in de container… dan is die verleiding ook maar weg haha

Ik laat de adviezen nog even bezinken als ik thuisgekomen ben en pas meteen m’n boodschappenlijst aan van de zaken die ik nog in huis moet gaan halen voor het weekend.

Vrijdag 20 oktober meld ik me in Harlingen bij de gynaecoloog. De assistente en een stagiaire meten eerst even m’n bloeddruk. Die is best wel hoog en we doen straks nog wel even een meting. Daarna mag ik nog even plaatsnemen in de wachtkamer, welke dezelfde wachtkamer is als voor de verloskundige. Dus ik kan ook nog even “dag” zeggen tegen Suzanne als ze haar volgende zwangere uit de wachtkamer haalt.

Al snel wordt ik opgeroepen door de gynaecoloog. Ze begint met uitleggen wat het nou precies inhoudt en wat er op de planning staat. Het komt er op neer dat de hoeveelheid glucose in mijn bloed na elke maaltijd te hoog blijft. Hierdoor krijgt Marietje ook teveel suikers tot zich en zou ze sneller/groter kunnen groeien.
Het is dus belangrijk om zowel de hoeveelheid glucose in mijn bloed, als de groei van Marietje nu goed in de gaten te houden.

Daarom krijg ik een verwijzing naar een internist en diabetes verpleegkundige. De eerste afspraak met beiden zal in het MCL plaatsvinden. Daar krijg ik instructies over het prikken etc. Daarna is het contact voornamelijk via de e-mail. Ik geef de waarden door en als er afwijkingen zijn, krijg ik advies terug.

We gaan daarna eerst naar het kamertje er naast om met een echo even te kijken hoe mevrouw het doet met de groei. Het hoofdje, het buikje en een beentje worden gemeten terwijl Marietje ondersteboven in m’n buik hangt.

Weer terug bij de computer worden de metingen even in de computer gezet en krijg ik een groeicurve te zien. Het hoofdje ligt in de curve iets meer de de gemiddelde-lijn vandaan richting groter, maar al met al is ze nog helemaal gemiddeld in de groeicurve. Fijn om te horen!

De afspraak met de internist wordt zo snel mogelijk nog doorgebeld en ik mag er weer vandoor. Op naar het werk in Sneek!

Daar aangekomen gaat m’n telefoon al iets na 12 uur. Natuurlijk net de oproep gemist, dus ik bel zelf wel even met het MCL. Ze hebben me ingepland op woensdag 25 oktober om 11 uur bij de diabetesverpleegkundige en om 12 uur bij de internist.

M’n controle afspraak bij de verloskundige had ik om 10 uur die dag in de agenda staan, dus die verschuif ik even naar de vrijdag er na. Jammer, want ik had een afspraak samen met m’n zusje ingepland! Die is namelijk ook zwanger!
Dus dat moeten we een andere keer maar weer proberen zo te plannen.

Ik word in 2018 dus niet alleen mama, maar ik word ook weer tante!

Nu eerst maar weer op naar het weekend… Ook alweer druk, want sinds een paar weken wordt er op zaterdag druk geklust aan de babykamer! De muren staan en worden nu nog afgewerkt. Verder plaatsen ze nog een nieuw traphekje en dan kan ik los met verven en sauzen… Daarna wordt het laminaat nog gelegd. Genoeg te doen nog de komende tijd!

Ik merk dat ik echt alleen nog werk, thuis kom, eet en dan m’n bed al induik rond 7 uur, half 8. Van de week al bij mijn manager aangegeven dat ik graag voor 2 uurtjes de ziektewet in wil. Dan hoef ik m’n afwas in ieder geval niet meer op te sparen tot in het weekend, want zo ging het de afgelopen weken eigenlijk wel… Vanaf volgende week ga ik dus 6 uren per dag werken in plaats van 8. Even wat ademruimte…

Kortom, een langgg verhaal!
Maar jullie zijn wel weer helemaal op de hoogte van al het nieuws rondom Marietje en mij 😉